Ustawa antyspreadowa już działa

Obowiązująca od kilku dni tzw. „ustawa antyspreadowa” budzi mieszane uczucia. Z jednej strony może obniżyć raty osobom spłacającym kredyty hipoteczne w walutach obcych, z drugiej – banki i kantory raczej nie będą ułatwiać kredytobiorcom życia

Nowa ustawa jest tak naprawdę mocniejszą pod względem prawnym kopią wydanej przez Komisję Nadzoru Finansowego rekomendacji S II. Zakłada ona, że osoby spłacające kredyt hipoteczny w walutach obcych mogą zapłacić ratę w danej walucie bezpośrednio w okienku bankowym, bez konieczności kupowania jej od banku po dyktowanym przez niego kursie. Kredytobiorca może np. kupić walutę w kantorze po niższym kursie i dzięki temu zaoszczędzić nawet do kilkudziesięciu złotych na pojedynczej racie. Może też zlecić przelew walutowy z banku, w którym kurs jest atrakcyjniejszy niż w tym, który udzielił mu kredytu (uwaga – przelewy walutowe bywają drogie!). Taka możliwość istniała już wcześniej dzięki wspomnianej rekomendacji, jednak aby z niej skorzystać, bank często wymagał podpisania kosztującego nawet kilkaset złotych aneksu do umowy kredytowej. Teraz praktyka taka została zakazana. Bank nie może też żądać prowizji ani za wpłatę gotówki, ani za przelew, ani za prowadzenie subkonta walutowego, jeśli będzie takiego wymagać.

Zmiany obejmują nowe kredyty oraz umowy kredytowe już zawarte, w części niespłaconej do dnia wejścia w życie ustawy. Ustawa ma zakończyć również bankową samowolę przy ustalaniu kursów walut – w nowych umowach kredytowych będzie musiała zostać zapisana wartość spreadu, po którym bank będzie sprzedawać klientowi walutę. Ma to umożliwić kredytobiorcy porównanie ofert różnych kredytodawców i wybranie najodpowiedniejszej dla siebie.

Trudno sobie wyobrazić jednak sytuację, w której banki dobrowolnie zrezygnują z wielomilionowych zysków, jakie zapewniały im do tej pory zawyżone spready walutowe. Prawdopodobnie będą próbowały obłożyć kredytobiorców nowymi kosztami, jak np. wysoką opłatą za przewalutowanie kredytu, jego wcześniejszą spłatę itp. Także kursy walutowe w kantorach nie muszą być dużo niższe, niż w bankach, co może stawiać opłacalność całej operacji pod znakiem zapytania.